Το γλωσσάρι ενός σωστού καταλόγου

 

  1. ΧΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΣΥΓΧΥΣΗ

Η έρευνα έχει αποδείξει ότι τα χρώματα μπορούν να επηρεάσουν τις διαθέσεις μας ακόμα και την όρεξή μας. Ωστόσο, τώρα αποδεικνύεται ότι μπορεί να επηρεάσουν ακόμα και το φαγητό που παραγγέλνουμε.  Το πράσινο χρώμα σε ένα μενού υπονοεί ότι τα τρόφιμα είναι φρέσκα και μπορεί να μας ενθαρρύνει να κάνουμε πιο υγιεινές επιλογές.

Το πορτοκαλί χρώμα λέγεται ότι διεγείρει την όρεξη, ενώ το κίτρινο τραβάει την προσοχή του πελάτη.

Το κόκκινο ενθαρρύνει τη δράση και μας πείθει να παραγγέλνουμε ακριβότερα πιάτα.

  1. ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΤΡΙΓΩΝΟ

Ο τρόπος με τον οποίο τα μάτια μας ταξιδεύουν σε ένα μενού έχει αναλυθεί από ειδικούς και τα ευρήματα μεταφράζονται ως «χρυσό τρίγωνο».

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα μάτια μας συνήθως διαβάζουν πρώτα τη μέση ενός μενού προτού διαβάσουν την πάνω δεξιά γωνία και, κατόπιν, την πάνω αριστερά.

Οι σχεδιαστές καταλόγων συνήθως τοποθετούν τα πιάτα με το μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους σε αυτά τα σημεία, ώστε να είναι το πρώτο πράγμα που θα δει ο πελάτης.

  1. ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Στους καταλόγους εστιατορίων δίνεται μεγάλη προσοχή στην περιγραφή των γευμάτων. Έντονοι ισχυρισμοί του τύπου «το καλύτερο μπιφτέκι του κόσμου» συνήθως απορρίπτονται από τους πελάτες.

Εντούτοις, δελεαστικά επίθετα, όπως «αλιευμένα με καλάμι» ή «λιαστά», δίνουν τροφή στη φαντασία και εξάπτουν τους γευστικούς μας κάλυκες.

  1. ΠΙΑΤΑ “ΔΟΛΩΜΑΤΑ”

Ορισμένα εστιατόρια προσπαθούν να παραπλανήσουν τους πελάτες τους τοποθετώντας ένα ελαφρώς ακριβότερο πιάτο στην κορυφή του καταλόγου.

Αυτό κάνει όλα τα υπόλοιπα πιάτα να φαίνονται ότι αξίζουν τα λεφτά τους.

Επίσης, δίνει στους πελάτες την εντύπωση ότι πρόκειται για μία καλή ευκαιρία, γεγονός που τους ενθαρρύνει να δαπανήσουν περισσότερα χρήματα απ’ όσα είχαν σκοπό.

  1. ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ

Η επιλογή πιάτου από ένα μενού μπορεί να μοιάζει τυχαία ή να νομίζετε πως βασίζεται στις προτιμήσεις σας. Ωστόσο, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι πελάτες παραγγέλλουν τα δύο πρώτα πιάτα που βρίσκονται στο πάνω μέρος του καταλόγου πιο συχνά – και, για αυτό το λόγο, εκεί τοποθετούνται τα πιάτα με το μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους.

Μερικοί άνθρωποι, ωστόσο, τείνουν περισσότερο να παραγγέλνουν το τελευταίο πιάτο του καταλόγου. Αυτό σημαίνει ότι το τρίτο πιο προσοδοφόρο πιάτο βρίσκεται συχνά σε αυτό το σημείο.

  1. ΑΠΟΥΣΙΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Η πληρωμή του γεύματος είναι το πιο “ενοχλητικό” μέρος για τους πελάτες όταν τρώνε έξω.  Οι έξυπνοι ιδιοκτήτες εστιατορίου, φυσικά, το γνωρίζουν αυτό – έτσι, σήμερα υπερισχύει η τάση να αφαιρείται το σύμβολο του νομίσματος από τους καταλόγους, ώστε οι πελάτες να μην εστιάζουν στο κόστος των πιάτων που παραγγέλνουν.

Προσοχή στις τιμές που αναγράφονται ολογράφως – αυτή η τακτική μπορεί να μας ενθαρρύνει να ξοδέψουμε έως και 30% περισσότερο.

  1. ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΚΟΣΤΟΣ

Ανεξάρτητα από το πόσο δελεαστικό μπορεί να ακούγεται κάθε πιάτο σε ένα μενού, οι πελάτες εξακολουθούν να λαμβάνουν υπόψη την τιμή. Οι εστιάτορες το χρησιμοποιούν αυτό προς όφελός τους – για παράδειγμα, ένα γεύμα το οποίο κοστίζει £10,95 μας κάνει να αισθανόμαστε ότι αρπάζουμε μια καλή ευκαιρία.

Τα πολυτελή εστιατόρια τείνουν να χρησιμοποιούν στρογγυλεμένους αριθμούς, προσθέτοντας έναν αέρα εκλεπτυσμένης ποιότητας.

  1. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Ένα τεράστιο μενού μπορεί να φαίνεται μια καλή ιδέα για τα εστιατόρια, καθώς προσφέρονται πολλές επιλογές, αλλά, από την πλευρά του πελάτη, η επιλογή ανάμεσα σε εκατοντάδες πιάτα μπορεί να του προκαλέσει άγχος.

Οι έξυπνοι ιδιοκτήτες εστιατορίων επιτρέπουν μόλις επτά πιάτα σε κάθε τμήμα – τα οποία είναι αρκετά ώστε να μας κάνουν να νιώθουμε πως έχουμε πολλές επιλογές χωρίς όμως να πελαγώνουμε.

  1. ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Η νοσταλγία είναι μια ισχυρή δύναμη. Μια προσεκτικά διατυπωμένη περιγραφή μπορεί να δώσει, σχεδόν σε οποιοδήποτε πιάτο, μία συναισθηματική απόχρωση στην οποία δύσκολα θα αντισταθείτε.

Προσοχή – αυτό το δελεαστικό κομμάτι από τη “Μηλόπιτα της Γιαγιάς”, που είστε έτοιμοι να παραγγείλετε, πιθανότατα συντηρείται, εδώ και μήνες, σε ένα βιομηχανικό καταψύκτη.

  1. ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Τα περισσότερα πιάτα σε ένα μενού αποτελούνται από περιγραφές παρόμοιου μήκους για να ταιριάζουν με τη γενική διάταξη της σελίδας.

Το πιάτο το οποίο θα ξεχωρίζει από το μοτίβο θα είναι αυτό που θα τραβήξει την προσοχή μας.

Γνωρίζοντας το αυτό, οι ιδιοκτήτες εστιατορίων τείνουν να κάνουν πιο μακροσκελείς περιγραφές στα πιάτα που θέλουν να πουλήσουν περισσότερο – τα οποία είναι, φυσικά, τα πιάτα με το μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους.

  1. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ

Οι κατάλογοι κρασιού των εστιατορίων μπορούν κάλλιστα να ανταγωνιστούν σε μήκος ένα μέσο μυθιστόρημα, ειδικά στα πολυτελή εστιατόρια.

Πρόκειται για μια σκόπιμη τακτική μάρκετινγκ ειδικά σχεδιασμένη να ενθαρρύνει τους πελάτες να πάρουν μία απόφαση.

Όσο περισσότερες πληροφορίες παρατίθενται σε ένα κρασί εκλεκτής σοδειάς, τόσο πιο πιθανό είναι να επιλέξουμε το εν λόγω κρασί.

  1. ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΧΩΡΟΣ

Όταν ένα μενού είναι γεμάτο με κείμενο, είναι φυσικό το μάτι να πέσει σε οποιοδήποτε ανοιχτό χώρο.

Οι σχεδιαστές καταλόγων το χρησιμοποιούν αυτό προς όφελός τους – τα πιάτα με τα μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους συχνά τοποθετούνται σε δικό τους ξεχωριστό χώρο, μακριά από τη βαβούρα των υπόλοιπων περιγραφών.

  1. ΥΛΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Το υλικό του καταλόγου χρησιμοποιείται για την επικοινωνία της εικόνας του εστιατορίου. Τα πολυτελή εστιατόρια χρησιμοποιούν δερμάτινους καταλόγους με παχύ χαρτί για να υποδείξουν ότι τα πιάτα τους έχουν παρόμοια ποιότητα (και επομένως αξίζει να παραγγελθούν), ενώ τα φθηνότερα εστιατόρια μπορεί να χρησιμοποιήσουν βινύλιο για να επικοινωνήσουν την πληροφορία πως υπάρχει καλή σχέση ποιότητας-τιμής.

  1. ΓΛΩΣΣΑΡΙ

Προσέξτε το γλωσσάρι στον κατάλογο. Είναι πιο πιθανό να παραγγείλετε το στέικ ταρτάρ αν γνωρίζετε ακριβώς πως φτιάχνεται (και παράγεται).

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τα εστιατόρια, μερικές φορές απαριθμούν τα φανταχτερά κρασιά τους λέξη προς λέξη, έτσι ώστε οι πελάτες να μην τρομάζουν με τα άγνωστα ονόματα.